به نقل از «تابناک»

پیش‌بینی فریدون مجلسی از تنش روسیه و گروه واگنر

تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۶۱۳۰۳

به گزارش «تابناک»، فریدون مجلسی در گفت وگو با شفقنا در پاسخ به این سوال که تنش اخیر بین گروه واگنر و وزارت دفاع روسیه به نوعی شورشی داخلی ارزیابی شده است. این تهدید چقدر جدی است و چقدر می تواند برای مسکو خطر آفرین باشد؟ اظهار داشت: این ماجرا بیش از آنکه برای مسکو خطر آفرین باشد، «خفت بار» است. خفت برای یک حکومت نشان دهنده ضعف، عدم توانایی و عدم لیاقت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: کاری با مشروع یا نامشروع بودن این جنگ ندارم ولی وقتی دولتی به جای اکتفا به نیروهای مردمی، نیروهای ملی و سربازان و ارتش خود در جنگ؛ به گروهی مزدور از اوباشان جامعه متکی می شود باید منتظر رسیدن به چنین درجه ای هم باشد.

مجلسی با بیان اینکه طبقه اوباش به اصول معتقد نیستند و جماعتی از عوام هستند که وقتی قدرت را در دست می گیرند گمان می کنند می توانند هر کاری که دلشان می خواهد انجام بدهند و هر امری را که ترجیح بدهند یا تشخیص بدهند که درست است باید انجام بگیرد گفت: آقای پوتین گروهی از اوباشان را جمع کرده بود و سر آشپز خود را به عنوان فرمانده این گروه منصوب کرده بود. این فرد سوابقی داشت و از زندان بیرون آمده بود و با گروه خود به اوکراین فرستاده شده بود تا بدون هیچ قید و بند اخلاقی بجنگند.

وی تصریح کرد: این افراد با اسلحه هایی که در اختیار دارند احساس قدرت می کنند و این تفکر برایشان پیش آمده که وقتی می توانیم این مناطق را در اختیار بگیریم چرا مملکت خودمان را نگیریم؟! این جماعت به پوتین حرفی نزده اند ولی گروه های نظامی حرفه ای را که خواستار روش مندی در کار خود هستند کنار زده اند و هوس قدرت گرفتن بیشتر کرده اند.این رفتار در برخی گروه های نظامی در جهان سابقه دارد و متعارف است. این گروه ها به محض رسیدن به حداقلی از قدرت این پیروزی را به حساب لیاقت های شخصی می گذارند.

واگنرها ساخته پوتین هستند

مجلسی افزود: من نمی دانم وقتی پوتین این مزدور ها را دور هم جمع می کرد دقیقا چه اندیشه ای در مغزش بود. آیا شرم داشت ارتش ملی کشورش را به آن جنگ بفرستد؟! یا اینکه فکر می کرد این گروه  می توانند با خشونت بیشتر این امر را به سرعت به سرانجام برسانند؟! هر چه هست واگنر ها ساخته پوتین هستند و شورش آنها هم تف سر بالا و تحقیری برای پوتین است.

وی در مورد اینکه این وضعیت چقدر برای روسیه خطر آفرین خواهد بود؟ عکس العمل روسیه در برابر تهدید های این گروه چه خواهد بود؟ اظهار داشت: آقای پوتین بیش از هر چیزی به حفظ قدرت خود می اندیشد. او تا آخرین لحظه صبر می کند تا ببیند آیا این گروه قدرتی دارند یا اظهاراتشان از تصور و توهم قدرت است. چون این گروه، گروهی تابع عقلانیت نیستند و وقتی قدرت می گیرند توهم قدرت به آن ها دست می دهد و گمان می کنند می توانند هر کاری را انجام بدهند.

ارتش روسیه احتمالا شورش واگنرها را سرکوب خواهد کرد

این کارشناس بین الملل تصریح کرد: خبرها نشان می دهد این گروه راه ها را به سمت مسکو بسته اند و آقای پوتین در جای امنی پناه گرفته است تا بتواند بقای خود را حفظ کند. این گروه تقاضای اعدام وزیر جنگ و فرمانده جنگ در اوکراین را دارند و اعلام کرده اند ما به سمت مسکو می رویم.به گمان من ارتش روسیه در جنگ علیه واگنرها با علاقه و حرارت بیشتری نسبت به جنگ با اوکراینی ها خواهد جنگید و آن ها را سرکوب خواهد کرد. جشن و سروری که در اوکراین برگزار شده نشان دهنده این است که جنگ اولیه برای واگنر ها چقدر نفرت انگیز بود و چقدر امیدوار هستند که با این شورش شاید آقای پوتین ضعیف شود و یا بساط اش جمع شود.

شورش واگنرها بیشتر جنبه باج گیرانه دارد

وی در مورد اینکه آیا امکان گسترده شدن این شورش و پیوستن مخالفین پوتین به این جنگ وجود دارد؟ گفت: برخی از مخالفین پوتین اعلام حمایت کرده اند ولی من فکر می کنم مخالفین سیاسی وزین و دارای اعتقادات و آرمان های اصولی تر خواه لیبرال باشند و خواه سوسیال دموکرات باشند و خواه ناسیونالیست باشند چنین شورش اوباشانه ای را تایید نمی کنند و آینده خود را در گرو تصمیمات واگنرها قرار نمی دهند. حکومت هایی که با چنین ائتلاف هایی تشکیل شوند بسیار خطرناک خواهند بود و من گمان نمی کنم  مردم روسیه چه موافق پوتین باشند و چه مخالفت او از چنین شورشی حمایت کنند این شورش بیشتر جنبه باج گیرانه دارد و از سوی اوباشانی شروع شده که مسلح هستند به جنگ رفته اند و در اوکراین بودند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: روابط ایران و عربستان حسینیه امینی ها محمد علی نیکبخت گروه واگنر فریدون مجلسی روسیه گروه واگنر شورش روابط ایران و عربستان حسینیه امینی ها محمد علی نیکبخت گروه واگنر آقای پوتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۶۱۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.